Drie weken geleden is het intussen - onvoorstelbaar! - dat we in Oeganda waren. We kenden elkaar niet of nauwelijks, toen we voor de aanvang van de reis elkaar ontmoetten. TEAR, daar hadden we allemaal wel wat mee, en deze organisatie had het initiatief genomen om ons als voorgangers of leiders van christelijke organisaties (of zoiets…) mee te nemen voor een dikke week in Oeganda: een studie- en visiereis. Intussen zijn we in die korte tijd een vriendenclub geworden, in voortdurend WhatsApp contact.
We waren het ons bewust dat we niet kwamen omdat wij ‘het’ wel goed konden uitleggen, maar we bezochten een aantal kerken van de Pentecostal Assemblies of God (PAG), als een ‘learning and blessing communty’. Leren én luisteren. Zegenen én gezegend worden.
Sinds onze terugkomst piekeren ik hierover: wat doen we nu met wat we daar geleerd hebben, terug in Nederland, in onze eigen geloofsgemeenschap, in onze brede, plaatselijke leefgemeenschap? Ik moet er nog een boel over denken, bidden, lezen, studeren. We hopen ook contacten te houden met de gemeenten in Oeganda. En terwijl we nog niet een echte doorwrochte theologie hebben, heb ik alvast een zevental punten, waarvan ik denk: zouden dat niet heel essentiële dingen zijn, waar we in ónze geloofsgemeenschap mee aan de slag kunnen gaan? Nou, vooruit - ik noem ze.
EEN. Beginnen vanuit de basis, de Bijbel - en van gewoon lezen komen Gods verhalen naar je toe. Dan wordt het een kwestie van heel eenvoudig leren, niet via theologische discussies, maar doordat je merkt dat Gods verhaal direct aansluit bij jouw eigen levensverhaal. En dat God dus blijkbaar iets kán in het verhaal van jouw (en ons) leven. Verbijsterend.
TWEE. Na het lezen kijk je, vanuit je nog opengeslagen Bijbel om je heen. Open ogen voor de behoefte van je leefgemeenschap, en je begint wat beter op te merken hoe de boel er uitziet. Samen ga je informatie verzamelen, erover praten. Dit zijn de noden! Maar ook: wat heb je daar toch in je hand (zoals de HEER aan Mozes vroeg)? (een stok, dus…). En kún je daar ook wat mee, met de vijf broden en de twee vissen, of met het oliekruikje, of met je iPad, of waar dan ook mee? In beweging komen! Sociale mobilisatie vanuit wat je hebt.
DRIE (of had dat 2 moeten zijn en omgekeerd?) - in ieder geval komt het volgende al direct, of het hoort er gewoon bij: aandacht voor mensen. Niet voor een systeem, niet voor een positie die iemand inneemt, niet voor wat iemand is en hoe dat past in de cultuur (of je m/v bent, arm of rijk, jong of oud) maar voor de parels in Gods hand, al die mensen van God.
VIER: de relationaliteit. Ik ben niet alleen, maar ik ben omdat we er samen zijn. We zijn een communiteit. Als je gelooft in de HEER: dát bindt je samen. Als je samen in een dorp of een stad of in een andere leefgemeenschap bent: je bent allemaal samen beelddragers van God, zelfs al wil je daar niet zoveel van weten.
VIJF: je bent waar je bent, je leeft in de grond waar je uit bent voortgesproten; je bent ‘indigenous’, en híer mag je vruchtdragen, in je buurt, je dorp, je stad. Als er iemand in de buurt dood gaat, ga jij ook een beetje dood. Er zijn onzichtbare machten, die van de God van de hemelse legerscharen, maar ook duistere machten. Daar mág je niet alleen wat mee, daar móet je wat mee.
ZES: Macht, gezag. Leiderschap, in de geloofsgemeenschap, maar ook in de leefgemeenschap. Goed leiderschap, soms - maar helaas niet altijd. Daar moet je wat mee. Als tradities je op het verkeerde been hebben gezet, zal er wat moeten veranderen. Toch?
ZEVEN: Politiek activisme. Jawel: het staat er, en het is ook precies wat we daar in Oeganda hebben gezien. Dat moet soms. Soms zijn de grenzen bereikt van wat we met elkaar in pais en vree kunnen bereiken, en dan moet er iemand zijn die (tegen wie dat dan ook mag zijn) zegt: stop, ho, dit kan niet, dit mag niet! Zonde, corruptie, bedrog, vuiligheid moet een halt toegeroepen worden, niet alleen in Oeganda, maar ook in Nederland.
Zeven punten: we zagen de vruchten ervan in Oeganda. Zijn het er niet meer? Vast wel. Maar voor het moment doen we ‘t er eerst maar even mee… het is al een boel huiswerk! Benieuwd naar je reactie.