Hoe vind ik een andere kerk? - of: hoe vind ik de kerk anders?
Evangelische mensen wandelen de ene kerk uit en de andere gemeente in. En soms is daar alle reden toe, denken we. Het gaat in die éne kerk (die van ons) een beetje erg miserabel, en hiernaast is het gras groener. Onze rooms-katholieke broeders en zusters houden het op de Una Catholica.
Kan die vraag niet anders? Kunnen we niet die éne, algemeen-christelijke kerk, op een andere manier zoeken? Of die kerk van ons ánders gaan vinden, er vanuit een ander perspectief tegenaan gaan kijken?
Hoe krijgen we denominaties bij elkaar? - of: hoe krijgen we Gods mensen bij elkaar?
Evangelische, protestantse, gereformeerde mensen rekenen vaak in categorieën van onze eigen denominaties. Je hebt de wereldwijde, ‘onzichtbare’ (o ja?) kerk, en ook de plaatselijke kerk of gemeente. Maar daartussenin is nog iets: denominaties, landelijk of zelfs wereldwijd georganiseerd. Wij denken vaak: ach, als je die denominaties eens aan elkaar zou kunnen plakken! Is wel een hele klus, maar dan héb je ook wat.
Eerbiedig suggereer ik: een klus is het zeker, maar dan heb je nog niks. Geen eenheid van Christus’ kerk. Een kerk als denominatie vind je in de hele Bijbel nergens terug, dus dat gaat zo niet werken. Ons verlangen moet zijn: Gods mensen bij elkaar krijgen. Discipelen van de Heer, mensen met een hart voor de Vader, woonplekken van de Geest. Soms blijkt dat niet eens moeilijk te zijn.
Hoe krijgen wij een genadig God? - of: hoe werkt Gods gerechtigheid voor ons en voor de wereld?
De vraag van Luther vatten we meestal zo samen: hoe krijg ik een genadig God? Nee. Daar ging het niet over. Hoe functioneert Gods gerechtigheid? In de tijd van Luther ging het er vooral om hoe Gods gerechtigheid werkte voor ons persoonlijke heil: niet met aflaten of met het beklimmen van heilige trappen, ontdekte Luther. Maar de vraag zit dieper, namelijk: wie is deze God, die Zichzelf in gerechtigheid manifesteert, en wat betekent dat voor ons, maar ook voor de hele wereld? Daar moeten we als christenen toch echt samen iets mee.
Hoe komen wij tot een feitelijke eenheid? - of: hoe kunnen wij samen bewegen in de missie van God?
De oecumene bereikt haar doel, denken we, als wij één zijn. Ik denk van niet. Pas als wij ons samen bewegen in dezelfde richting, dán gaan we de goede kant op. De kerk is gezonden in Gods missie, en pas door zich dáárin te laten meebewegen, is ze gericht op de wereld. Alleen zo kan ze de wereld omarmen, zoals God Zelf de wereld omarmt. Dat is de essentie van de kerk: ze bestaat uit missie, zoals brand bestaat uit vuur.
Met Hendro Munsterman praat ik nog wel eens. We zitten verbazend dicht bij elkaar.